Długotrwała skuteczność tocilizumabu u chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów po wcześniejszych niepowodzeniach terapii biologicznych – dane z kohorty z niemieckiego rejestru RABBIT
W artykule przedstawiono wyniki uzyskane z trzyletniej obserwacji chorych na reumatoidalne zapalenie stawów leczonych tocilizumabem, pochodzących z niemieckiego rejestru RABBIT. Celem była ocena skuteczności leczenia tocilizumabem w zależności od wcześniejszej ekspozycji na leki biologiczne o innym mechanizmie działania. Do badania włączono 885 pacjentów, którzy rozpoczęli leczenie w latach 2009 – 2015.
Podzielono ich na cztery grupy – grupę pierwszą stanowili chorzy, którzy nie byli wcześniej leczeni żadnym lekiem biologicznym, grupę drugą – chorzy po niepowodzeniu terapii jednym lekiem biologicznym, grupę trzecią – chorzy po niepowodzeniu terapii dwoma lekami biologicznymi, grupę czwartą – chorzy po niepowodzeniu terapii co najmniej trzema lekami biologicznymi. W porównaniu do chorych nie leczonych wcześniej lekami biologicznymi pacjenci po niepowodzeniach terapii biologicznej byli młodsi, dłużej chorowali i mieli więcej schorzeń współistniejących. W czwartej grupie wyjściowo stwierdzono najwyższą aktywność choroby określaną według skali DAS28 oraz najwyższy stopień uszkodzenia funkcjonalnego.
W trakcie obserwacji chorzy z grupy pierwszej, drugiej i trzeciej osiągnęli niską aktywność choroby (wg DAS28 < 3,2). Większość chorych osiągnęła ją już po sześciu miesiącach leczenia i utrzymało przez okres trzech lat. Pacjenci z grupy czwartej odpowiadali na leczenie tocilizumabem nieco gorzej, jednak po trzech latach obserwacji prawie 50% z nich osiągnęła niską aktywność choroby. Nie stwierdzono różnic w skuteczności terapii tocilizumabem w monoterapii i w skojarzeniu z metotreksatem ani innym syntetycznym LMPCH. Najczęstszym poważnym działaniem niepożądanym, które skutkowało zakończeniem leczenia były operacje układu kostno-stawowego oraz infekcje. Oba występowały z najwyższą częstością w czwartej grupie chorych. Badanie pokazało skuteczność tocilizumabu również u najbardziej opornych na wcześniejsze terapie biologiczne chorych.
Na podstawie:
Long-term effectiveness of tocilizumab in patients with rheumatoid arthritis, stratified by number of previous treatment failures with biologic agents: results from the German RABBIT cohort.
Baganz L, Richter A, Kekow J, Bussmann A, Krause A, Stille C, Listing J, Zink A, Strangfeld A. Rheumatol Int. 2017 Nov 16