1.1.1. Leczenie przerzutowego raka piersi pertuzumabem w skojarzeniu z trastuzumabem i docetakselem (I linia leczenia przerzutowego raka piersi)

albo

1.1.2. Leczenie przerzutowego raka piersi trastuzumabem (I lub kolejne linie leczenia przerzutowego raka piersi)

albo

1.1.3. Leczenie przerzutowego raka piersi trastuzumabem emtanzyną (I lub II lub III linia leczenia przerzutowego raka piersi)

albo

1.1.4. Leczenie przerzutowego raka piersi lapatynibem w skojarzeniu z kapecytabiną (I lub II lub III linia leczenia przerzutowego raka piersi)

1. Potwierdzony histologicznie inwazyjny rak piersi :

a) uogólniony (IV stopień zaawansowania) 

lub

b) miejscowo zaawansowany lub nawrotowy rak piersi jeśli radykalne leczenie miejscowe (chirurgia, radioterapia) jest nieskuteczne lub trwale niemożliwe do zastosowania (III stopień zaawansowania);

2. Udokumentowana nadekspresja receptora HER2 w komórkach raka inwazyjnego (wynik/3+/ w badaniu IHC) lub amplifikacja genu HER2 (wynik /+/ w badaniu ISH);

3. Obecność zmian chorobowych umożliwiających ocenę odpowiedzi według systemu RECIST 1.1;

4. Sprawność w stopniu 0-2 według kryteriów Zubroda-WHO lub ECOG

5. Wartość LVEF co najmniej 50%;

6. Nieobecność istotnych schorzeń współistniejących stanowiących przeciwskazanie do terapii anty HER2 stwierdzonych przez lekarza prowadzącego w oparciu o odpowiednie Charakterystyki Produktu Leczniczego oraz wytyczne Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w leczeniu raka piersi;

7. Wykluczenie ciąży oraz okresu karmienia piersią;

8. W przypadku współistnienia u pacjenta innych aktywnych nowotworów złośliwych albo wcześniejszego zachorowania na jakikolwiek nowotwór złośliwy dopuszcza się włączenie do programu po uzyskaniu zgody Konsultanta Krajowego lub Konsultanta Wojewódzkiego, o ile leczenie miało charakter radykalny lub nie miało charakteru radykalnego, ale uzyskano całkowitą remisję.

Powyższe kryteria kwalifikacji muszą być spełnione łącznie.

Ponadto do programu lekowego w zakresie leczenia przerzutowego, HER2-dodatniego raka piersi kwalifikowani są również pacjenci, którzy byli leczeni w ramach innego sposobu finansowania terapii, pod warunkiem, że w chwili rozpoczęcia leczenia spełniali kryteria kwalifikacji do programu lekowego. 

1. Progresja choroby nowotworowej

2. Pogorszenie (istotne klinicznie) stanu pacjenta w związku z nowotworem bez progresji potwierdzonej w badaniu przedmiotowym lub obrazowym;

3. Wystąpienie toksyczności leczenia będącej zagrożeniem życia według kryteriów klasyfikacji CTC-AE w wersji 4.03.;

4. Wystąpienie nawracającej lub nieakceptowalnej toksyczności leczenia w stopniu 3. lub 4. według kryteriów klasyfikacji CTC-AE w wersji 4.03. (wznowienie leczenia możliwe po ustąpieniu objawów toksyczności lub zmniejszeniu nasilenia do stopnia 1. lub 2. według kryteriów CTC-AE w wersji 4.03.);

5. Obniżenie sprawności:

a) do stopnia 2- 4 według kryteriów Zubroda-WHO lub ECOG– w przypadku leczenia wczesnego raka piersi,

b) do stopnia 3-4 według kryteriów Zubroda-WHO lub ECOG– w przypadku leczenia przerzutowego raka piersi;

6. Wystąpienie nadwrażliwości na lek, białko mysie lub substancję pomocniczą uniemożliwiające kontynuacje leczenia;

7. Pogorszenie jakości życia o istotnym znaczeniu według oceny lekarza;

8. Okres ciąży lub karmienia piersią – z wyjątkiem przypadków w których lekarz wspólnie z Konsultantem Krajowym lub Konsultantem Wojewódzkim oceni, że ryzyko zastosowania terapii przeciwnowotworowej ma większą korzyść niż ryzyko i uzasadnione jest finansowanie terapii w programie w takim przypadku.

Dawka nasycająca trastuzumabu dożylnego podawanego co 3 tygodnie: 8mg/kg m.c. (pierwszy cykl leczenia)

Dawka podtrzymująca trastuzumabu dożylnego podawanego co 3 tygodnie: 6 mg/kg m.c. (kolejne cykle leczenia)

Dawka nasycająca trastuzumabu dożylnego podawanego co tydzień: 4 mg/kg m.c. (pierwszy cykl leczenia)

Dawka podtrzymująca trastuzumabu dożylnego podawanego co tydzień: 2 mg/kg m.c. (kolejne cykle leczenia)

Dawka trastuzumabu podskórnego: 600 mg (w każdym cyklu)

W terapii przerzutowego raka piersi trastuzumab podaje się:

a) w skojarzeniu z chemioterapią lub inhibitorem aromatazy

lub

b) w monoterapii

lub

c) w skojarzeniu z pertuzumabem i docetakselem

Dawka nasycająca pertuzumabu: 840mg (pierwszy cykl leczenia)

Dawka podtrzymująca pertuzumabu: 420mg (kolejne cykle leczenia)

Dawka docetakselu: 75-100mg/m2 (w każdym cyklu)

W terapii łączonej z pertuzumabem i trastuzumabem należy podać 6 cykli docetakselu, wcześniejsze zakończenie chemioterapii jest możliwe tylko, gdy wystąpią istotne objawy niepożądane uniemożliwiające jej kontynuację. Możliwe jest także zmniejszenie dawki docetakselu, jeśli jest wskazane klinicznie.

Jeżeli leczenie docetakselem zostanie przerwane z powodu toksyczności, leczenie pertuzumabem i trastuzumabem powinno być prowadzone do czasu wystąpienia progresji choroby lub wystąpienia niepożądanych działań istotnym znaczeniu klinicznym.

Maksymalna dobowa dawka lapatynibu: 1250mg / dobę (codziennie)

Maksymalna dobowa dawka kapecytabiny w skojarzeniu z lapatynibem: 2000 mg/m2 powierzchni ciała (dwie dawki podzielone) w dniach 1- 14 w cyklach 21- dniowych.

Dawka trastuzumabu emtanzyny: 3,6 mg/kg m.c. (co 3 tygodnie)

Możliwość redukcji dawki zgodnie z ChPL aktualną na dzień wydania decyzji. 

a) Badanie immunohistochemiczne lub hybrydyzacji in situ oceniające ekspresję HER2 i receptorów ER, PGR (możliwe wykorzystanie badania wykonanego wcześniej);

b) morfologia krwi z rozmazem,

c) stężenie kreatyniny,

d) aktywność AlAT,

e) aktywność AspAT,

f) stężenie bilirubiny,

g) stężenie estradiolu, FSH i LH u chorych z brakiem miesiączki indukowanym chemioterapią oraz u chorych w okresie przed- i okołomenopauzalnym –tylko w przypadku leczenia inhibitorami CDK4/6

h) RTG lub tomografia komputerowa klatki piersiowej (wykonane w ciągu ostatnich 8 tygodni) – wybór rodzaju badania w zależności od możliwości oceny wymiarów zmian;

i) USG jamy brzusznej lub tomografia komputerowa jamy brzusznej lub tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy lub MR, (wykonane w ciągu ostatnich 8 tygodni, (w zależności od sytuacji klinicznej) - wybór rodzaju badania w zależności od możliwości oceny wymiarów zmian;

j) scyntygrafia kośćca (wykonanie badania w zależności od oceny sytuacji klinicznej);

k) EKG 

l) ECHO serca – tylko w przypadku leczenia anty-HER2;

m) konsultacja kardiologiczna - jedynie w przypadku wskazań klinicznych dotyczących wydolności układu sercowo-naczyniowego lub nieprawidłowych wyników EKG lub ECHO

tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mózgu (tylko gdy są wskazania kliniczne);

2. Przed każdym kolejnym cyklem leczenia (zgodnie z rytmem kolejnych cykli), a następnie nie rzadziej niż co 3 miesiące w czasie wyłącznego stosowania pertuzumabu i trastuzumabu, trastuzumabu w monoterapii lub trastuzumabu w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy lub inhibitorów CDK 4/6 w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy lub fulwestrantem

a) morfologia krwi z rozmazem;

b) stężenie kreatyniny;

c) aktywność AlAT;

d) aktywności AspAT;

e) stężenie bilirubiny.

f) EKG (tylko w przypadku rybocyklibu w celu oceny QTc w ok. 14 dniu pierwszego cyklu (+/- 7 dni), na początku drugiego cyklu, a potem w zależności od wskazań klinicznych)

U chorych leczonych trastuzumabem emtanzyną powyższe badania wykonuje się przed każdym cyklem leczenia.

Podczas stosowania trastuzumabu w skojarzeniu z paklitakselem podawanym co 7 dni badanie morfologii krwi należy wykonać również przed każdym podaniem cytostatyku

Podczas leczenia inhibitorami CDK 4/6 powyższe badania wykonuje się co 2 tygodnie w trakcie 2 pierwszych cykli leczenia, na początku każdego z 4 kolejnych cykli, a następnie w zależności od wskazań klinicznych. 

3. Badania wykonywane w trzecim oraz szóstym miesiącu leczenia i następnie w przypadku wskazań klinicznych oraz po zakończeniu leczenia (4-6 tygodni od podania ostatniej dawki) – nie dotyczy inhibitorów CDK4/6

a) EKG, 

b) ECHO,

c) konsultacja kardiologiczna – w zależności od wskazań klinicznych

4. Badania wykonywane nie rzadziej niż co 3 miesiące (wybór metody w zależności od wyjściowej metody obrazowej):

a) USG jamy brzusznej lub tomografia komputerowa jamy brzusznej lub tomografia komputerowa jamy brzusznej lub miednicy lub MR (w zależności od możliwości oceny wymiarów zmian)

b) RTG lub tomografia komputerowa klatki piersiowej (w zależności od możliwości oceny wymiarów zmian),

c) scyntygrafia kości lub inne badanie obrazowe (w zależności od sposobu oceny odpowiedzi na leczenie) 

d) stężenie estradiolu, FSH i LH u chorych z brakiem miesiączki indukowanym chemioterapią lub stosowaniem analogów LHRH lub u chorych w okresie przed i okołomenopauzalnym – w przypadku leczenia inhibitorami CDK 4/6

e) tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mózgu (jedynie chore z przerzutami w mózgu);

5. Gromadzenie w dokumentacji medycznej pacjenta danych dotyczących monitorowania leczenia i każdorazowe ich przedstawianie na żądanie kontrolerów Narodowego Funduszu Zdrowia.

6. Uzupełnienie danych zawartych w elektronicznym systemie monitorowania programów lekowych dostępnym za pomocą aplikacji internetowej udostępnionej przez OW NFZ, z częstotliwością zgodną z opisem programu oraz na zakończenie leczenia.

Przekazywanie informacji sprawozdawczo-rozliczeniowych do NFZ: informacje przekazuje się do NFZ w formie papierowej lub w formie elektronicznej, zgodnie z wymaganiami opublikowanymi przez Narodowy Fundusz Zdrowia.