Leczenie okołooperacyjne wczesnego HER2-dodatniego raka piersi - opis przypadku.

Listopad 2019 r.

W listopadzie 2019 roku Pacjentka w wieku przedmenopauzalnym (43 lata) zgłosiła się do Poradni Chorób Rozrostowych Wojewódzkiego Centrum Onkologii i Traumatologii (WWCOiT) im. Mikołaja Kopernika w Łodzi z powodu wyczuwalnego palpacyjnie guza lewej piersi. Chora po raz pierwszy wyczuła u siebie guzek podczas samobadania 3 miesiące wcześniej, a w ciągu ostatnich 2 tygodni, według słów pacjentki, zmiana ta stała się bolesna palpacyjnie. W chwili wizyty stwierdzono twardą, tkliwą, nieprzesuwalną względem podłoża zmianę o średnicy ok. 3 cm, zlokalizowaną w zewnętrznym górnym kwadrancie piersi lewej. Skóra nad zmianą nie wykazywała patologii. Nie zaobserwowano również wycieku z brodawki ani żadnej innej patologii w obrębie brodawki sutkowej zajętej piersi. Pacjentka była w bardzo dobrej formie klinicznej, 0 punktów według Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG), bez chorób towarzyszących oraz bez obciążeń nowotworowych w rodzinie. Do chwili rozpoznania prowadziła aktywny tryb życia, nie paliła tytoniu. Ponadto w wywiadzie stwierdzono, że pierwsza miesiączka wystąpiła u chorej około 11. roku życia, a jedyna ciąża ponad 10 lat wcześniej zakończyła się cięciem cesarskim. Pacjentka nigdy nie karmiła piersią i od 10 lat stosuje regularnie antykoncepcję hormonalną.

W wykonanym badaniu ultrasonograficznym (USG) potwierdzono obecność patologicznej struktury o wymiarach 40 × 21 mm w obrębie lewej piersi, natomiast w lewym dole pachowym uwidoczniono pojedynczy hipoechogeniczny węzeł chłonny o wymiarze do 18 mm x 14 mm (BIRADS 5). Wykonano biopsję gruboigłową zmiany zlokalizowanej w lewej piersi. W uzyskanym badaniu histopatologicznym stwierdzono: Carcinoma lobulare invasivum mammae ER (++) w 50%, PR-ujemny, HER2-dodatni, wskaźnik Ki67 około 35%. Wykonano biopsję cienkoigłową węzłów chłonnych lewej pachy, potwierdzając obecność komórek nowotworowych. Guz w obrębie piersi lewej, jak i zajęty węzeł chłonny zostały zaopatrzone klipsem.

Wykonano szereg badań obrazowych i laboratoryjnych, w tym radiografię klatki piersiowej i USG jamy brzusznej, które potwierdziły miejscowe zaawansowanie choroby raka piersi - cT2N1M0 - stopień IIB (wg 8 edycji TNM).

Grudzień 2019 r.

Z uwagi na całokształt obrazu klinicznego schorzenia nowotworowego, Pacjentkę zakwalifikowano do 6 kursów neoadiuwantowej chemioterapii według schematu TCHP (docetaksel w dawce 75 mg/m2 w dniu 1., karboplatyna AUC6, trastuzumab w dawce początkowej 8 mg/kg, a następnie 6 mg/kg, pertuzumab w dawce inicjującej 840 mg co 21 dni, a następnie od 2. kursu pertuzumab w dawce 420 mg).

Pacjentka przed włączeniem do leczenia, jak i przez cały okres trwania terapii, była regularnie kontrolowana w zakresie parametrów kardiologicznych (EKG oraz echokardiografia przed i podczas leczenia). Lewokomorowa frakcja wyrzutowa pozostała stabilna w zakresie 60%. Leczenie było bardzo dobrze tolerowane.

Zgodnie z założonym schematem leczenia chora otrzymała wszystkie 6 podań zgodnie z planem. Pod koniec marca 2020 roku zakończyła leczenie neoadiuwantowe z dobrą tolerancją.

Kwiecień 2020 r.

Pacjentka została zakwalifikowana do zabiegu oszczędzającego pierś (BCT) z wykonaniem biopsji węzła wartowniczego. Zastosowanie 6 kursów leczenia przedoperacyjnego wg schematu TCHP pozwoliło uzyskać całkowitą odpowiedź patomorfologiczną (pCR) w obrębie piersi, jak i węzłów chłonnych, w tym również w obrębie wcześniej zajętego węzła chłonnego oznaczonego przedoperacyjnie klipsem. Po zabiegu zastosowano u Pacjentki uzupełniającą radioterapięw dawce całkowitej 55 Gy. Jednocześnie po zabiegu Chora kontynuowała leczenie uzupełniające trastuzumabem w formie podskórnej do roku terapii oraz leczenie hormonalne tamoksyfenem w standardowej dawce 20 mg.

Marzec 2021 r.

W kontrolnej TK wykonanej po zakończeniu leczenia uzupełniającego nie stwierdzono cech aktywnej choroby nowotworowej. Pacjentka pozostaje w aktywnej obserwacji pod opieką Poradni Onkologicznej WWCOiT w Łodzi jednocześnie kontynuując nadal hormonoterapię.

Podsumowanie

Skuteczność i bezpieczeństwo podwójnej blokady anty-HER2 – trastuzumabu i pertuzumabu w skojarzeniu z chemioterapią w terapii neoadiuwantowej miejscowo zaawansowanego HER2-dodatniego raka piersi zostało wykazane w badaniach NeoSphere ¹ i TRYPHAENA ². W opisywanym przypadku u Pacjentki rozpoznano miejscowo zaawansowany HER2-dodatni rak lewej piersi z przerzutem do węzła chłonnego, który po leczeniu przedoperacyjnym wg schematu TCHP został poddany zabiegowi, a w materiale pooperacyjnym stwierdzono uzyskanie pCR w obrębie zarówno piersi, jak i węzłów chłonnych. Podobne wyniki w zakresie pCR uzyskało 39,3% pacjentów w badaniu NeoSphere ¹ oraz 63,6% chorych w badaniu TRYPHAENA ². Biorąc pod uwagę bardzo dobrą odpowiedź na leczenie neoadiuwantowe w postaci uzyskania całkowitej odpowiedzi patomorfologicznej w obrębie piersi i węzłów chłonnych przy jednoczesnej dobrej tolerancji zastosowanej terapii, skojarzenie trastuzumabu i pertuzumabu z chemioterapią opartą na docetakselu i karboplatynie jest bardzo korzystną opcją terapeutyczną u chorych na miejscowo zaawansowanego HER2-dodatniego raka piersi.

M-PL-00002050

Aktualna Charakterystyka Produktu Leczniczego Herceptin proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji znajduje się na stronie www.roche.pl, Herceptin roztwór do wstrzykiwań w fiolce na stronie www.roche.pl

Aktualna Charakterystyka Produktu Leczniczego Perjeta znajduje się na stronie www.roche.pl

Dodatkowe informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania Produktu Herceptin u pacjentek w ciąży:

Jeśli podczas stosowania produktu Herceptin lub w czasie 7 miesięcy po podaniu ostatniej dawki leku dojdzie do zapłodnienia, należy niezwłocznie powiadomić Roche Polska Sp. z o.o., ul. Domaniewska 28, 02-672 Warszawa, tel. +48 22 345 18 88, fax +48 22 345 18 74 lub za pomocą formularza zgłoszeniowego znajdującego się pod adresem internetowym www.roche.pl/portal/pl/zglaszanie_dzialan_niepozadanych